Het werken als PBI-er

Het begin is zoek in Papua, maar niet alleen in Papua, ook voor mij is het begin van ons werk hier met PBI zoek. Ik kan helaas niet ingaan op details van ons werk hier. Wat ik er over kan zeggen is dat het allemaal heel erg interessant is, maar het duizelt me op dit moment en ik heb het gevoel dat ik zoveel meer kennis nodig heb om mijn werk hier goed te doen en waarschijnlijk is dit een terecht gevoel! Er zijn hier heel veel onduidelijkheden voor mij, de politieke situatie nationaal en internationaal, de lokale politieke situatie, hoe zit het politieapparaat en het militaire apparaat en het overheidsapparaat in elkaar en wat zijn hun verantwoordelijkheden en bevoegdheden en tot slot niet minder belangrijk, wie is wie. Vervolgens is er dan de plaatselijke bevolking, inheemse stammen en nieuwkomers en lokale NGO's, wat zijn de achtergronden van al deze personen en organisaties en in welk verband staan ze met het werk van PBI. Daarnaast is er dan nog het werk van PBI, wat hebben we hier in de afgelopen jaren gedaan, met wie en met welke impact en wat zijn de plannen voor de komende periode en met wie. Hoe veilig is ons werk hier en welke rol speel ik daarin. Verder is het heel bijzonder dat ik de Internationale dag voor de Vrede en de regentverkiezingen hier van zo dichtbij mee gemaakt hebt, alhoewel de sfeer hier in Wamena door deze gebeurtenissen ook gespannen is door de bedreigingen en ontwikkelingen die hiermee samenhangen. Tot slot is er dan nog een taalaspect. Wat een energie heb ik in het leren van de taal gestoken en nu blijken er nog zoveel meer woorden te bestaan en vervoegingen die ik soms onvoldoende begrijp waardoor vergaderingen/besprekingen veel energie kosten en ook de lokale Wamena taal is en nieuw hoofdstuk, ya tog?

Ik ben blij, tevreden en opgewonden om te ervaren dat ons werk hier zeer zeker heel nuttig is en dat we een impact hebben op het bestaan van vrede hier tussen conflicterende partijen en op het gevoel van veiligheid van de bewoners van Wamena en de omliggende dorpen en de Highlands hier. Ik voel me bevoorrecht om hier als enige internationale mensenrechten gerelateerde NGO te werken en hoop dat PBI nog lang in Papua kan werken.

Regent verkiezingen in Wamena

Momenteel zijn hier de plaatselijke regentverkiezingen dus is het voor ons weer even druk en niet veel tijd voor "Jalan Jalan". De verkiezingsdag was 8 oktober, maar niet iedereen kon naar de stembus....Nu wordt er al dagen stemmen geteld en het is hier en in de omliggende dorpen van Wamena spannend.

Jonge konijntjes

Twee weken geleden zijn er 4 jonge konijntjes geboren. Heel schattig. Helaas worden ze hier grootgebracht om opgegeten te worden. Onze wacht Otis houdt de konijnen achter in de tuin in een mooie kooi en hij heeft gezegd dat ik vriendjes mag worden met Mama konijn want die wordt niet opgegeten!

We bouwen onze eigen Honai in onze tuin!

Vorige week is in onze tuin onze eigen echte Honai gebouwd. Een Honai is een hut waar de plaatselijke bevolking culturele tradities uitoefend en waar de mannen slapen. Het bouwproces was traditioneel en heel bijzonder. Een groep van ongeveer 15 mannen is 3,5 dag bezig geweest om de Honai te maken. Eerst zijn alle materialen gebracht.

Toen is de fundering gemaakt.

Vervolgens zijn de muren gezet.

Verdieping erop.

En tot slot dak erop.

Dagjes uit in nabijgelegen dorpen.

Nadat alle drukke activiteiten rondom de Internationale dag voor de Vrede voorbij waren konden we lekker van een paar ongedwongen weekenden genieten. Wij zijn lekker met de bus naar Jiwika geweest waar nog een oude Mummie is.

Het afgelopen weekend zijn we op bezoek geweest in Hepoba waar we uitgenodigd waren voor een heerlijke Bakar Batu en Buah Merah. Heel bijzonder om te zien hoe de mensen in de kleine kampungs leven en heel gezellig om samen in de Honai te dineren.

Internationale dag voor de Vrede in Wamena 21 september 2008

Het PBI team in Wamena is in de afgelopen weken erg druk geweest met de voorbereidingen van de Peace Day 2008 activiteiten die plaatsvonden in de week van 15 tot en met 21 september 2008. Op 21 september wordt over de hele wereld deze internationale dag van de Vrede gevierd. Deze dag is ingesteld door de Verenigde Naties in 1981 om het gedachtengoed rondom vrede tussen alle naties en mensen te versterken Harold en ik zijn op 11 september 2008 in Wamena aangekomen en zijn direct volgestort met allerlei activiteiten die verband hielden met de Peace Day activiteiten. Indirect is dit een mooie gelegenheid geweest om alle PBI contacten in Wamena te leren kennen. In deze eerste anderhalve week leek ons huis/kantoor een ware stuif in. Werkelijk iedereen kwam de hele dag in en uitgelopen en het was heel leuk om iedereen op deze hele informele wijze te leren kennen en al te kunnen helpen met vragen.

De eerste activiteit van de Peace Day 2008 activiteiten was het Seminar over Vrede. Als tweede Peace Day evenement was er een competitie tussen kinderen van verschillende scholen. Voor de laagste klassen van de basisschool was er een kleurplaatwedstrijd en voor de hogere klassen van de basisschool was een een tekenwedstrijd met als thema vrede. Voor kinderen van het voortgezet onderwijs was er voor de jongens een pikon (locale mondharp) wedstrijd en voor de meisjes een Noken(haken met de hand) wedstrijd.De derde activiteit was een interactief Radiodialoog met de regent van het district Jayawijaya, het districtshoofd van het leger en een afgevaardigde van de politie, samen met de twee voorzitters van onze Peace Day commissie. De laatste activiteit was de "hoofdact" een Parade met ruim 750 mensen door de straten van Wamena afgesloten met een traditionele Bakar Batu( Harold noemt het steengrillen). Bakar Batu is hier een plaatselijke eet/kook traditie en tijdens de Peace Day activiteiten heb ik voor het eerst gezien wat zo'n bakar batu nou eigenlijk inhoudt. Er wordt een groot vuur gemaakt en daar worden honderden keien in opgewarmd. Zodra deze keien gloeiend heet zijn worden ze samen met groente, Ubi (zoete aardappel) en vlees in een grote kuil gegooid en dan is het een paar uur wachten.

Huis en kantoor

Hier een paar foto's van ons huis en kantoor, zodat je een idee hebt waar we wonen en werken:
Kantoor gila:

Kantoor biasa:

De keuken:

De bibliotheek:

Onze achtertuin

Selamat datang di Wamena

Wamena ligt in de baliemvallei in Papua op ongeveer 1600 meter en wordt omringd door bergen, waarvan de hoogste 4700 meter is. Onze aankomst is Wamena was heerlijk, eindelijk weer een dorpsgevoel, geen stoplichten bijna geen verkeer, lekker zonnig, mooie vergezichten. Iedere dag volgen nieuwe ervaringen elkaar op, van de snelle race becak's, lekkere bananen kopen aan de deur, shoppen op de plaatselijke pasar's, koud en regenachtig 's-avonds, veel werk aan de winkel, jonge konijnen lekker mountainbiken, lieve mensen, onze eigen Honai.

Ons huis/kantoor aan de voorzijde.

Papua, maar eerst nog een terugblik op Yogya

Dit is wel heel schandalig. Sinds 7 juli ons blog niet meer ge-update. Maar we zetten wel steeds foto's op facebook dus we hopen dat dat een klein goedmakertje is.
Na hard werken hebben we onze taalschool in Yogyakarta met goed gevolg afgesloten in augustus.

Voor die tijd hebben we een heerlijke vakantie in Java gehad met de familie van Harold. Wij hebben samen met Jolanda, Fons en Papa Passage de Prambanan, Borobudur en de Bromo vulkaan en plantages in Oost Java bezocht. Verder hebben we een heerlijke dag aan zee doorgebracht en hebben lekker genoten van elkaars gezelschap!


Het afscheid in Yogya was moeilijk, maar we vinden het erg spannend om ons eigenlijke doel in Indonesie tegemoet te gaan en hiervoor is ons contract met PBI eind augustus gestart en zijn we nadat we na een heerlijk VISA weekend in Singapore naar Papua afgereist.

Ons gastgezin tijdens ons verblijf in Yogya, vlnr. Menuk,Nenek,Nuki,Arya. Ocah staat op de foto op ons engels blog.

Met mama Menuk op de foto.

Nieuwsbrief PBI Nederland

http://www.peacebrigades.nl/fileadmin/user_files/groups/netherlands/files/Nieuwsbrief_voorjaar_2008.pdf
Klik op bovenstaande link om de PBI nieuwsbrief te downloaden met hierin een artikel over onze uitzending.

2 juli 2008. Bezoekers uit Nederland.

Deze week hebben Ankie en Raoel ons bezocht. Ze zijn speciaal voor ons naar Yogya gekomen en het was heerlijk om weer ff brabants te buurten. Zeker aangezien Ankie een lekkere gezellige klets is. Ze hebben beloofd om ons te bezoeken zodra we in Papua zijn en ze hebben de maten van de peniskokers al doorgegeven. Op dit moment kijken we uit naar nieuwe bezoekers, Harold's familie komt aan het einde van juli en we plannen een fijne tijd samen.

28 juni 2008.Verjaardag op 2965 meter

Mijn verjaardag was dit jaar heel speciaal. Op de avond van 27 juni zijn we gestart met onze trip om de vulkaan Merapi te beklimmen. We waren met z'n 7-enen en 4 gidsen en de klim was superzwaar voor Harold en mij, het tempo lag erg hoog. Voor 5 en een half uur zijn we omhooggeklommen (een klim van 1400 meter) en om 5 uur 's-morgens bereikten we de top.Op de een of andere vreemde manier waren harold en ik als laatste boven???De klim was zwaar voor ons en we voelden ons de zwakke schakel;)
Maar op de top was het supermooi. Een geweldige zonsopkomst, een geweldig uitzicht en de gidsen hebben een heerlijke nasi goreng klaargemaakt.
Mar zoals het gaat met bergen beklimmen moet je ook weer naar beneden klauteren!Aan het einde was harold helemaal nock-out en hij kon niet meer lopen....Gelukkig bereikten we de “finish” veilig ondanks het feit dat het de langste terugweg was die we ooit meegemaakt hebben.

26 juni 2008.Pre-tewerkstellingstraining

In de afgelopen week hebben we een training gehad om ons voor te bereiden op ons werk in Papua.

21 juni 2008.Fietsen naar Kaliurang

In het weekend gaan we lekker relaxen om bij te komen van al het harde studeren van maandag tot en met vrijdag. Op zaterdagochtend om 5 uur zijn we vertrokken voor onze tocht naar Kaliurang. Voor ons Nederlanders een hele opgave aangezien we geen bergen in Nederland hebben. Maar onze nieuwe fietsen waren super en na 3 uur kwamen we aan in Kaliurang (bergdorp) waar we van een mooi uitzicht op de Merapi konden genieten.

We hebben ook de beroemde Boedha tempel de Borobudur bezocht en hebben de zonsop- en ondergang genoten.

14 juni 2008. Lesgeven in Yogya

Voor de eerste keer in mijn leven heb ik (Meriam) engelse les gegeven aan kinderen op een basisschool!Het was een hele leuke ervaring, maar het koste me ook veel voorbereidingstijd omdat engels niet mijn moedertaal is. Op deze foto zie je de eindejaars ceremonie met alle leraren erop.

Terug in Yogya 18 juni 2008

18 juni 2008
Inmiddels spreken we vloeiend bahasa, NOT. De taalschool verloopt goed het is veel studeren maar het werpt wel z'n vruchten af. We spreken al een aardig woordje, “alleen” de formele grammatica en het formele taalgebruik en alle nieuwe woorden blijven moeilijk. Iedere dag hebben we 4 uur les tot 12 uur 's-middags. De les is 1 op 1 dus best intensief. Na de les is het tijd voor een lekkere lunch en wat ontspanning afgewisseld met huiswerk. We zijn bijna klaar met ons 4de boek. A.s. maandag hiervan de test, alle vorige testen zijn goed gegaan. We moeten minimaal 80% goed hebben en soms is het voor een enkel onderdeel kantje boord om een 8 te scoren, er valt dus niks te compenseren. Na het 4de boek kunnen we met de PBI boeken beginnen, dit is niet meer zozeer grammatica maar gespreksvoering en presentatie en heel veel meer nieuwe woorden leren die specifiek in het werkveld van PBI voorkomen. Zodra deze 2 boeken met goed resultaat zijn afgerond mogen we een presentatie doen en dan issie klaar. Dat wordt ook tijd ook want het is al bijna augustus en we kijken er erg naar uit om naar Papua te gaan.

Het leven in Yogya is heerlijk en we genieten met volle teugen, Afgelopen weekend hebben we 2 mountainbikes gekocht en nu kunnen we lekker door de stad crossen en we hopen ze straks mee naar Papua te kunnen nemen. Het fietsleven is hier anders dan thuis, vooral alle uitlaatgassen en het verkeer geeft de indruk dat je op de snelweg fietst maar in de binnenweggetjes en buiten de stad tussen de rijstvelden is het heerlijk toeven met de fiets en het is superbagus om mobiel te zijn. In de afgelopen weken hebben we wat leuke dingen gedaan naast het studeren, lekker eten, karaoke, Joga, drummen, we zijn naar een voorstelling geweest van een Franse mime artiest en we zijn naar een dansvoorstelling geweest van Danceworks Rotterdam, verder zijn we lekker een weekend naar de Borobudur geweest, een hele mooie fietstocht naar de Prambanan en gaan we regelmatig zwemmen en sporten in een groot hotel hier om de hoek, waar we voorlopig nog kunnen genieten van een heerlijke warme douche in plaats van een koude mandi. Enne natuurlijk zitten we hier 's-nachts voor de tv om onze jongens te zien spelen en wat zijn het supergave wedstrijden geweest tot nu toe. Het moet supergezellig zijn in Nederland en in Zwitserland. De afgelopen maand is Meriam bezig geweest met het geven van engelse les op een basisschool hier in de buurt, superleuk om een paar keer te doen, supervermoeiend ook en de combinatie samen met het hoog tempo van de taaltraining wordt nu iets te heftig voor een niet native english speaker die de lessen best moet voorbereiden. Maar het was een leuke ervaring van 5 halve dagen die zeker voor herhaling vatbaar is. We genieten ook van de gewone dagelijkse dingetjes, zoals lekker mais grillen bij een vriendelijk echtpaar bij een warung aan de straat, lekkere verse ananas, limoen juices drinken bij een vegetarisch restaurant in de stad, lekker gadogado eten bij een vriendelijk echtpaar aan het einde van onze straat, samen eten en koken met de familie van onze homestay, op bezoek bij de familie van leraar Hengky van de taalschool, het gezang van de meneer van de Moskee 5 keer per dag, het lekkere eten overal, op pad gaan met de bus en niet wetende waar je in of uit moet stappen, de ratten die 's-vanonds overal te voorschijn komen (grote exemplaren), net als de kakkerlakken trouwens zo nou en dan, overal waar je komt of gaat even een sociaal praatje, het bezoeken van de markt met alle lekkere en minder lekkere geurtjes, we kunnen zo nog wel even verdergaan.

Leuke foto's van ons hier vind je vooral op www.facebook.com. Daarnaast skypen we onder de naam smithje1
Laat ons weten hoe het met jullie allemaal gaat want we missen jullie allemaal.
Heel veel groetjes Harold en Meriam.

Papua supermooi

Een week gaat supersnel voorbij, maar gelukkig mochten we nog een week naar Papua.
Tja en daar is het echt onbeschrijflijk mooi en nog simpel. Na 3 uurtjes varen over een hele ruige zee deden we het bijna in onze broek van de schrik, regen en wind, maar uiteindelijk was daar dan een echt onbedorven paradijs Raya Ampat, Pulau Kri. Simpele huisjes gemaakt van palmbladeren aan een steiger boven het water met een groen eiland vol vogels tussen de palmbomen op de achtergrond. ‘s-Morgens en ‘s-avonds zwemmen de babyhaaitjes, stingray’s, zeeslangen en heel veel verschillende gekleurde vissen onder ons huisje door. Teveel om te bevatten en een plek om nooit meer weg te willen, maar helaas. Lieve mensen, bijna allemaal van papua, lekker eten en de hele dag hoor je de zee….Het is het mooiste waar we ooit geweest en/of geslapen hebben. Maar we waren er natuurlijk ook om te duiken. Heerlijk. Superblauw water heel veel verschillende scholen vis, die heel nieuwschierig dichtbij komen. Haaien, schildpadden, nog meer verschillende soorten zeepaardjes, krabben, kreeften, we hebben nog nooit zoveel vis gezien onderwater, echt een duikersparadijs. Dan hebben we nog niet al het koraal opgenoemd, zoveel kleuren er zijn gewoon geen woorden voor. Orchideen in het wild allerlei soorten en kleuren…teveel om op te noemen.
Highlight was hier toch een nachtduik waarbij we tot 3 keer toe onze lampen voor langere tijd hebben uitgedaan. Pikdonker en met een beweging van bijvoorbeeld je hand in het water gaat het plankton als sterretjes licht geven in het water, duizende sterretjes. Heeel heeel bijzonder, hadden we nog nooit gezien. Onze duikgids deed ook grappig mee, hij bewoog echt alles in het water waardoor het net een bewegende kerstboom was (banyak lampu kecil). Heel apart om zo in het donker in het water te zweven! ‘s-Avonds hebben we op de steiger heerlijk een biertje gedronken en naar de zonsondergang en sterren gekeken en gekeken naar de plankton lampjes in het water die af en toe aan en uit glinsteren en geluisterd naar het gespring van de vissen in het water om ons heen…..

Hallo Vis

nudibranch

steiger pulau Gangga

We hebben een geweldige tijd op gangga island. Naast alle supermooie dingen hier zoals, zon strand, palmen, is het duiken ook erg mooi. We hebben hele hordes naaktslakken gezien in alle kleuren en vissen in alle soorten kleuren en maten, een grote zeeschildpad van bijna 2 meter, haaien, koralen, te veel om op te noemen. Vanavond werden we verrast tijdens het avondeten door zingend personeel met een honeymooncake. We voelden ons een beetje ongemakkelijk in het middelpunt van de belangstelling, maar het was toch wel leuk.

Honeymoon/Bulan Madu

Sinds 17 april zijn we weer terug in Indonesië. Deze keer blijven we voor een periode langer dan anderhalf jaar! Na een wederom moeilijk afscheid zijn we nu op Honeymoon! Gisteren zijn we op het mooie eiland Gangga in Noord Sulawesi aangekomen. Het is bijna te mooi om waar te zijn, mooie witte lege stranden, wuivende palmen, helder blauw water en we horen de zee dag en nacht, wat heb je nog meer nodig voor een egweldige honeymoon? Morgen gaan we onze eerste duik maken hier en we verheugen ons op al het koraal en de vissen.

Yes, man en vrouw!

Wat zijn we toch knap he! ;))
We zijn zo gelukkig samen! Medio 2007 begon ons bruilofts idee als iets praktisch. Het zou toch veel gemakkelijker zijn om getrouwd te zijn terwijl we in Indonesië werken voor PBI....? Hoe kan het romantischer! Ach na een relatie van bijna 20 jaar hadden we niet echt de behoefte om te trouwen, het maakt toch geen verschil? Toen besloten we dat er ook maar een feestje moest komen, we gaan tenslotte voor lange tijd weg van onze familie en vrienden. Toen waren er trouwkleren voor Harold en een dag voor de bruiloft was er een "bruidsjurk" voor Meriam. Mmmme hoe langer hoe meer er een echte bruiloft aan zat te komen. Uiteindelijk was het dan 4 april en we zagen elkaar op de eerste verdieping van ons huis, mmme we zagen er echt uit alsof we gingen trouwen en we zien er kei mooi uit! De hele dag voelden we ons heel verliefd, heel gelukkig en heel speciaal, daar bovenop hebben onze familie en vrienden onze dag nog eens heel speciaal gemaakt door romantische verassingen en prachtige glimlachen..... Ze zeggen altijd zoiets als de mooiste dag van je leven, nou weten we wat ze bedoelen!

We willen iedereen bedanken en vooral onze familie en vrienden dat ze erbij waren en voor het feit dat ze deze dag voor ons zo speciaal en onvergetelijk hebben gemaakt. XXX

Bijna terug naar Nederland

Ons huis/veranda in Yogya.



Weekendje weg naar Bandungan, (centraal Java).


Morgennacht vliegen we terug naar Nederland. We vinden het erg spannend, kijken uit naar de bruiloft en vinden het leuk om iedereen weer even te zien. In ieder geval weten we eindelijk hoe we foto's op ons blog kunnen zetten, dus hier zijn er alvast een paar.

cumi cumi

Wij gaan op 4 april 2008 trouwen!

Maandag 18 februari 2008 vertrekken we naar Jakarta!

Eindelijk, na meer dan een jaar van voorbereiding en selectieprocessen, gaan we naar Indonesië. Op maandag 18 februari vliegen we van Amsterdam naar Jakarta om ons grote PBI avontuur te beginnen. We vinden het heel spannend en we (vooral Harold) voelen enige spanning. Het voelt vreemd en verdrietig om onze familie, vrienden en ons konijn achter te laten...
Op dit moment zijn we wat laatste klusjes aan het doen, regelen van het visum en binnenkort kunnen we gaan pakken, hihi. Daarnaast zijn we onze bruiloft aan het plannen, ieks! Op 25 februari beginnen we met onze taalschool in Yogjakarta. In Nederland zijn we alvast gestart met de taal en hebben les gekregen van Pak Herman. Dankzij hem zijn we al een beetje vertrouwd met Bahasa Indonesia. Maar er is nog veel te leren! We kijken uit naar onze taalschool in Yogjakarta en het onmoeten van andere PBI-ers.

Op 1 april vliegen we voor twee weken terug naar huis voor onze bruiloft en een afscheidsfeestje op 4 april 2008. Daarna blijven we weg tot en met februari 2010.